Visitors have accessed this post 234 times.

آلودگی های غذایی مواد ناخواسته و مضر موجود در مواد غذایی هستند که می توانند باعث بیماری مصرف کننده شوند. این مواد ممکن است در مراحل تولید تا صادرات گیاهان دارویی و ادویه ها در نتیجه مراحل مختلف تولید، بسته بندی، حمل و نقل یا نگهداری و یا از محیط خارجی وجود داشته باشد.

 اتحادیه اروپا اقدامات سختگیرانه و گسترده ای را برای به حداقل رساندن آلودگی ها در مواد غذایی اجرا کرده است.

مقررات کمیسیون اروپا حداکثر سطوح را برای آلودگی های خاص در محصولات غذایی (maximum levels for certain contaminants ) را تعیین می کند.

رایج ترین الزامات در مورد آلودگی ها در ادویه ها و گیاهان دارویی مربوط به آلودگی های میکروبیولوژیکی، مایکوتوکسین ها و باقی مانده آفت کش ها است.

فهرست مطالب

الزامات کنترل آلودگی ها در صادرات گیاهان دارویی و ادویه به اروپا :

آلودگی های اجسام خارجی : (Contaminants by foreign bodies )

حشرات یک مسئله آلودگی مهم برای صادرات گیاهان دارویی و ادویه ها به بازار اروپا هستند.

 حشرات (یا اعضای بدن حشرات) ممکن است در بسته بندی پیدا شوند، اما برخی از انواع حشرات می توانند در داخل ادویه ها مانند فلفل یا جوز هندی رشد کنند و در طول نگهداری به رشد خود ادامه دهند.

 انواع دیگر آلودگی با اجسام خارجی شامل فضولات حیوانات (مانند موش، موش، گاو، پرندگان یا حشرات)، ماسه، گل، سنگ، شیشه یا قطعات فلزی (مثلاً از ماشین آلات و ابزار کشاورزی) است.

هیچ محدودیت رسمی برای اجسام خارجی ، در ارسال ادویه جات و گیاهان دارویی به بازار اروپا وجود ندارد.

اکثر خریداران اروپایی الزامات مشخصات خود را تعریف می کنند یا از مشخصات انجمن تجارت ادویه آمریکا (ASTA) (American Spice Trade Association )پیروی می کنند.

مشخصات میزان پاکیزگی انجمن ASTA  حداکثر حضور حشرات مرده، فضولات، کپک ها و سایر مواد خارجی را مشخص می کند.

 سند حداقل کیفیت ( Quality Minima Document ) اتحادیه اروپا برای ادویه ها، اجازه حضور هیچ جسم خارجی با قطر بیشتر از 2 میلی متر را نمی دهد.

به منظور جلوگیری از آلودگی با حشرات، تامین کنندگان کشورهای در حال توسعه باید اقدامات پیشگیرانه مانند عملیات حرارتی یا بخور (مثل گاز گوگرد) را اجرا کنند.

در صورت استفاده از بخور، باید فقط از بخورهای رسمی تایید شده استفاده کنید. به عنوان مثال، متیل بروماید و اتیلن اکسید به عنوان مواد بخور در اتحادیه اروپا ممنوع هستند.

 استفاده از آشکارسازهای نوری، فلزی و مشابه برای جلوگیری از آلودگی با اجسام خارجی توصیه می شود. با این حال، مرتب سازی فیزیکی و کنترل چشمی همیشه توصیه می شود، حتی اگر آشکارسازها نصب شده باشند.

کاهش خطر آلودگی های میکروبیولوژیکی :

شایع ترین نوع آلودگی میکروبیولوژیکی در ادویه ها و گیاهان دارویی سالمونلا است.  RASFF   نود مورد  رد مرزی در هنگام  صادرات گیاهان دارویی و ادویه را به دلیل وجود سالمونلا در سال 2019 گزارش کرد. بسیاری از این موارد مربوط به واردات فلفل سیاه آلوده از برزیل بود.

سالمونلا معمولاً از طریق آبیاری با آب ناسالم، استفاده از کود دامی تصفیه نشده به عنوان کود و یا با برداشت با دست های آلوده به ادویه ها و گیاهان منتقل می شود.

همچنین، آلودگی به سالمونلا توسط حیوانات یا پرندگان می تواند در مناطقی اتفاق بیفتد که فرآیند خشک کردن در هوای آزاد (اغلب مستقیماً روی زمین) انجام می شود.

مقررات اروپا در مورد معیارهای میکروبیولوژیکی برای مواد غذایی محدودیت هایی را برای میکروارگانیسم های بیماری زا، سموم و متابولیت های آنها برای محصولات خاص، تعیین می کند، اما محدودیت هایی برای ادویه ها مشخص نمی کند.

 جدول زیر محدودیت های رایج ترین پاتوژن ها را فهرست می کند.

جدول مربوط به محدودیت برای مهم ترین عوامل بیماری زا برای ادویه ها و گیاهان دارویی پس از عملیات حرارتی :

Pathogen or Toxin پاتوژن یا سموم

Limit

حد مجاز

Salmonella

Absent

E. coli

Absent

Enterobacteriaceae

100 cfu/g

Bacillus cereus

100 cfu/g

Yeast and mould

مخمر یا کپک

100 cfu/g

 

کنترل مایکوتوکسین ها : (Mycotoxins control)

دلایل اصلی رد مرزی برای ادویه ها و گیاهان دارویی وارداتی مربوط به آلودگی میکروبیولوژیکی است.

مایکوتوکسین ها مواد سمی هستند که توسط قارچ هایی که معمولاً به عنوان کپک شناخته می شوند تولید می شوند.

این سموم بسیار پایدار هستند و می توانند در فرآیندهای شدید مانند عملیات حرارتی زنده بمانند.

 رایج‌ترین مایکوتوکسین‌هایی که در ادویه‌ها و گیاهان یافت می‌شوند، آفلاتوکسین‌ها هستند و پس از آن اوکراتوکسین A هستند.

آلودگی آفلاتوکسین بیشتر در فلفل‌های خشک وارداتی و همچنین در بسیاری از انواع دیگر ادویه‌ها یافت می‌شود.

قانون اروپا در مورد آلاینده‌های مواد غذایی، محدودیت‌هایی را برای آفلاتوکسین و اکراتوکسین A برای برخی ادویه‌ها و گیاهان تعیین می‌کند که در جدول زیر ارائه شده است.

محدودیت آفلاتوکسین در صادرات گیاهان دارویی و  ادویه ها (از سپتامبر 2020) :

Mycotoxin

Product

Limit (μg/kg)

Aflatoxins

Dried chillies and paprika,

 pepper, nutmeg,

ginger, turmeric,

mixtures of spices

5 for B1

10 for

 sum of B1, B2,

 G1 and G2

Ochratoxin A

Pepper, nutmeg, ginger,

turmeric, mixtures of spices

15

Ochratoxin A

Dried chillies and paprika

20

مطالعات جدید نشان می دهد که اکراتوکسین A ممکن است ژنوتوکسیک (باعث جهش ژنتیکی) و سرطان زا (باعث سرطان) شود.

آخرین نتایج نشان می دهد که بیشترین غلظت اکراتوکسین در فرمول های عصاره گیاهی، طعم دهنده ها، اسانس ها و فلفل چیلی یافت می شود.

کنترل مایکوتوکسین ها میتواند با روش های خوب کشاورزی و پس از برداشت، مانند برداشت به موقع یا خشک کردن مناسب پس از برداشت، به بهترین وجه انجام می شود.

 توصیه می شود ادویه ها و گیاهان را فقط در لایه های نازک خشک کنید و مرتباً لایه ها را برگردانید. شرایط رطوبت و دمای مناسب در طول نگهداری و حمل و نقل به همان اندازه مهم است.

 شناسایی و حذف به موقع مواد آلوده از زنجیره تامین مواد غذایی نیز یک اقدام کنترلی مهم است.

سموم گیاهی : (Plant toxins )

برخی از سموم ممکن است به طور طبیعی در علف های هرز وجود داشته باشد که می تواند محصولات موجود در مزرعه را آلوده کند.

محدودیت هایی برای برخی از سموم گیاهی در قوانین آلاینده اروپا تعیین شده است، اما هنوز برای ادویه ها و گیاهان مشخص نشده است.

مهمترین سموم گیاهی برای ادویه ها و گیاهان دارویی، تروپان آلکالوئیدها (TA) و پیرولیزیدین آلکالوئیدها (PA) هستند.

حداکثر سطوح بالقوه در حال حاضر در حال بحث است. محدودیت های پیشنهادی (هنوز تایید نشده) برای PA 400 میکروگرم بر کیلوگرم است، به ویژه برای گیاهان خشک و دانه های زیره.

آلودگی هایی مانند تروپان و آلکالوئیدهای پیرولیزیدین می توانند از علف های هرز خاص به ادویه ها و گیاهان منتقل شوند. نمونه‌های رایج علف‌های هرز سمی عبارتند از: راگورت (Jacobaea vulgaris)، داتوره استرامونیوم، (Solanum nigrum) و جوانه روی سیب‌زمینی.

هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه : (Polycyclic aromatic hydrocarbons)

تعدادی از هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای (PAH) موجود در دود، مانند بنزو (a) پیرن، می توانند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند.

 سطح بیش از حد PAH ها می تواند ادویه ها و گیاهان را آلوده کند، به ویژه در مواردی که آنها با حرارت دادن و دود کردن فرآوری می شوند.

اگر گرما خیلی زیاد باشد، اگر از سوخت های فسیلی استفاده شود و/یا زمانی که دود دادن بیش از حد طول بکشد، سطح PAH می تواند افزایش یابد.

خرد کردن ادویه ها همچنین ممکن است سطح PAH را افزایش دهد، زیرا ادویه های خرد شده در مقایسه با ادویه های کامل دود بیشتری را جذب می کنند.

اگر ادویه ها با دود کردن فرآوری می شوند، استفاده از چوب برای تولید دود و نه سوخت های فسیلی یا گاز بسیار مهم است. همچنین استفاده از انواع چوب های مخروطی و هر نوع چوبی که تحت عمل شیمیایی قرار می گیرد، به دلیل سطح PAH بالاتر آن بسیار مهم است.

 قوانین فعلی اروپا در مورد آلاینده ها حداکثر سطح PAH را برای تقریباً همه ادویه ها و گیاهان به استثنای هل و فلفل دلمه ای دودی تعیین می کند.

حداکثر سطح برای بنزو(a)پیرن روی μg/kg 10 و برای مجموع همه PAHها تا μg/kg 50 تنظیم شده است.

در سال 2020، مقامات کنترل مواد غذایی در آلمان توصیه ای در مورد “سطوح معیار” برای محتوای هیدروکربن های روغن معدنی (MOH) ارائه کردند.

 این سطوح معیار (غیر قانونی) برای MOH روی 4 میلی گرم بر کیلوگرم تنظیم شده است و فقط بازار آلمان را پوشش می دهد.

فلزات سنگین و متالوئیدها : (Heavy metals and metalloids)

فلزات سنگین به دلیل وجود آنها در محیط در نتیجه فعالیت های انسانی مانند کشاورزی، صنعت یا اگزوز خودروها یا در اثر آلودگی در طول پردازش و ذخیره سازی مواد غذایی می توانند به عنوان باقیمانده در مواد غذایی ایجاد شوند.

 مقادیر حد پیشنهادی برای سرب (به میلی گرم بر کیلوگرم) برای ادویه های میوه ای 0.60 ، برای ادویه های ریشه و ریزوم 1.5 است.

میزان سرب در صادرات گیاهان دارویی و ادویه ها (میلی گرم بر کیلو گرم)، 2 برای ادویه های پوست دار، 1 برای ادویه غنچه و ادویه مادگی گل و 0.9 برای ادویه دانه ای است.

پرتو دهی :

پرتودهی ادویه ها و گیاهان دارویی اغلب مورد استفاده قرار نمی گیرد، اما به عنوان روشی برای عقیم سازی توسط اتحادیه اروپا مجاز است.

غذاهای پرتودهی شده باید دارای برچسب باشند. مصرف کنندگان اروپایی از غذاهای پرتودهی شده بیزارند.

خریداران در اروپا معمولاً برای ادویه ها و گیاهان وارداتی آزمایش های آلودگی رادیواکتیویته را درخواست می کنند.

محدودیت آفت کش ها : (Limited use of pesticides )

اتحادیه اروپا حداکثر سطوح باقیمانده (MRL) را برای آفت کش ها در داخل و روی محصولات غذایی تعیین کرده است.

 اگر محصول شما حاوی بقایای آفت کش های غیرقانونی یا مقادیر بالاتر از حد مجاز باقی مانده آفت کش باشد، می توان آن را از بازار اروپا خارج کرد.

اتحادیه اروپا به طور مرتب فهرستی از آفت کش های تایید شده ای ( a list of approved pesticides ) را که برای استفاده در اتحادیه اروپا مجاز هستند منتشر می کند.

این فهرست به طور مکرر به روز می شود و تمایل کلی به کاهش محدودیت های آفت کش ها وجود دارد. 60 تغییر در این فهرست در طول سال 2020 صورت گرفت.

دستورالعمل اتحادیه اروپا (European Union Directive on Maximum Residue Levels on Pesticides )در مورد حداکثر سطح باقیمانده در آفت کش ها  این MRL ها را تعریف می کند و بنابراین باید مرتباً بررسی شوند. از نوامبر 2020، بیش از 30 تغییر در MRL ها تنها در سال 2020 رخ داده است.

در سال‌های 2020 و 2021، آفت‌کش‌های متعددی از بازار اروپا خارج شدند و خواهند شد، به‌عنوان مثال: بتا سیفلوترین، بنالاکسیل، بروموکسینیل، مانکوزب، بنفلورالین، کلرپیریفوس، کلرپیریفوس-متیل و تیاکلوپرید.

هنگام ارزیابی MRL، بقایای آفت کش های موجود در ادویه ها و گیاهان دارویی خشک شده باید در رابطه با محصولات تازه اندازه گیری شوند.

در مورد محصولات خشک، مانند گیاهان خشک، ماده 20 مقررات MRL  ( European MRL regulation) اروپا اجازه می دهد غلظت های ناشی از فرآیند خشک کردن در هنگام تعیین MRL در نظر گرفته شود.

 انجمن ادویه اروپا فاکتورهای مختلف کم آبی ( dehydration factors ) را برای چندین ادویه و گیاهان دارویی توصیه می کند که از 3 برای سیر خشک تا 13 برای برگ گشنیز متغیر است. برای ادویه های دانه ای، فاکتور کم آبی اعمال نمی شود.

توجه داشته باشید که در محصولات ارگانیک استفاده از آفت کش های مصنوعی مجاز نمی باشد.

در عمل، سطح بسیار کم باقیمانده در محصول مجاز است، اگر بتوان ثابت کرد که این نتیجه آلودگی متقاطع است و استفاده غیرقانونی نیست.

 با این حال، حد قابل اجرا اغلب یک ضریب 10 تا 100 کمتر از محصولات معمولی است که معمولاً 0.01 ppm است.

کنترل کلرات و پرکلرات : ( Control of chlorate and perchlorate )

یکی از جدیدترین تغییرات مربوط به سطح کلرات اتخاذ شده در سال 2020 است که برای همه ادویه ها 0.07 میلی گرم بر کیلوگرم تعیین شده است. قوانین مربوط به سطوح کلرات در ژوئن 2020 لازم الاجرا شد.

کلرات دیگر به عنوان آفت کش مورد تایید نیست، اما می تواند با استفاده از آب کلر در طول فرآوری با مواد غذایی در تماس باشد.

 منبع دیگر ممکن است استفاده از شوینده های کلردار مورد استفاده برای تمیز کردن تاسیسات و تجهیزات پردازش باشد.

دیدگاهتان را بنویسید